Mutluluk bu işte! Ne kadar güzeldir özlemini çektiğiniz kişilerle bir araya gelmek, hele ki bunlar kuzenlerinizse. Hafta sonu Bilecikteydik. Geçen yaz görüşen kuzenler yeniden bir araya geldi, 3 gün boyunca da odalarından dışarı çıkmadılar. Özlem!
            Süleyman Kağan uzun zamandır bana; 'anne ne zaman gideceğiz Bileciğe?' diye sorup duruyordu. Çok şükür gitti, kuzenlerini gördü de hemen hemen haftada 3 gün sorulan bu sorudan kurtuldum :) Neyi hatırlattı bana bu buluşma biliyor  musunuz? Biz de babamın işi gereği sıklıkla şehir değiştirdik diyebilirim. Özellikle Afyon'da olduğumuz dönemlerde bayramlar gelse de memleketimize gitsek, kuzenlerimizi görsek diye can atardık. Buluşmalar... Hakara kikiri ile geçen, çok ama çok hızlı geçen bayram günleri. Daha gitmeden hangi gün döneceğimizi düşünürdük. Acısı çöreklenirdi içimize; ama her güzel şey gibi biterdi.
             Henüz tam olarak idrak edemese de aynı şeyleri yaşayacak yavrularımız. Olsun! Hayat her şeye rağmen çok güzel ve yaşamaya değer.. Huzurla, mutlulukla büyü yavrum,sevgiyle,umutla güzelleş! Her şey gönlünüzce olsun,büyüyün; ama içinizdeki çocuğu asla büyütmeyin! Gün geçer, an geçer, anılar kalır. Hep mutlu anılarınız olması dileğiyle..