Bir ablası olmalı insanın; sırdaşı, dert ortağı, ağladığı, güldüğü,yüzünü görünce huzur bulduğu..Benimki gibi... FATMA SÖNMEZ gibi.. Anne tarafımdan en büyük torunlarız biz. İkimizin arasında yaş farkı da pek yok.. Diğer torunlar henüz dünyaya gelmemiş olduğu için, biz ikimiz kardeş gibi birlikte büyüdük,birlikte oynadık, güldük,ağladık... Kavgalar edip,sonra sarılıp ağladık ve ardından tekrar güldük halimize ..Ne o bensiz, ne de ben onsuz olabildim..Çocukluğumda da böyleydi bu,şimdi de böyle..Öz değil belki ama; Öz kadar yakın bana! Kuzenim, canım, sırdaşım,saf kalpli, temiz yürekli,melek ablam benim... ''Abla ben bi site kurdum, bana senin yaptığın şeylerden lazım, destek ol bana.'' dediğimde, '' Merak etme sen,tek başıma ben yeterim sana '' diyen,desteğini hiç esirgemeyen, canımın içi,maharetli insan!
Evvettt.. İşte karşınızda keçeden çantalarımız! Ben daha önce görmemiştim bunlardan sağolsun ablam sayesinde gördüm.. Ablam pek sever bu tür şeyleri.. ''Ya abla yazık değil mi gözlerine, ne gerek var? '' diyorum. Allah'ım sanki bana yarın evlenecek çocuğu varmış gibi konuşuyor. ''Olsun,çocukların çeyizine koydum..Biri cengiz onurun,biri sami ozanın..'' İnanın ablama gelin gelecek olan kızlar yaşadı,oğlanların çeyizin de yok yok..Gelinler bişey yapmasalar da olur, duyurulur ;) Yatak örtüsü takımlarından tutun,mutfak takımlarına, vitrin takımlarından tutun da kırk yama yorgan takımlarına kadar..çifter çifter maşallah !
Şimdi de, ablaların gülü çantaya merak sarmış. Zaten pek sever incikli boncuklu şeyleri.. Halasının dediği gibi cıngıllı tekkelilerden o :) O sever yapar da,biz paylaşmazmıyız..Seve seve!
Öptüm o maharetli ellerinden!
